This is quite an old story on a trip to Milano in 1988. I put it here because I translated it from Dutch into English so that I could send it to the guy I interviewed for it. Maybe you are interested in picking up some (more) Dutch.
| MILAAN | MILAN | |
| een vakantie opstel | a vacation essay | |
| Alle grotere steden in Italië zijn denk ik wel de moeite waard om te bezoeken vanwege de verzamelingen oude kunst en monumentale gebouwen. Milaan is vanwege twee andere gebieden uniek en de moeite waard om te bezoeken: industrieel ontwerp (diesein) en mooie mannen. | I think that all larger cities in Italy are worth while visiting because of their collections of old art and monuments. Because of two other issues Milan is unique and worth while visiting: industrial design and beautiful men. | |
| Ik was er pas begin september, maar het was nog zeer warm. Bij zo'n temperatuur wordt je door het bekijken van musea, monumenten en winkels met diesein, nog veel sneller moe. Het is dus goed om even uit te rusten in een park op een bankje in de schaduw. Het beste is dan het 'parco Sempione' achter het kasteel, midden in de stad. Een takties gekozen zitplaats doet al snel het verlangen naar het langslopen van nog meer oude kunst vergeten, want hier dient zich vanzelf een prachtige, voortdurend wisselende tentoonstelling aan van jong mannelijk schoon. | I've been there in September, but it was still very hot. Visiting museums, monuments and design shops then makes you even sooner tired. If you're tired it's good to rest for a while in a park on a bench in the shade. It's best to go to 'parco Sempione' behind the castle in the city centre. A tactically chosen seat will soon make you forget that you want to see more old art, because in this place you will be offered a continuous changing exhibition of young male beauty. | |
| Maar ook op andere plaatsen is het een genoegen. Het kan zijn dat je in een restaurant zit, om je heen kijkend, denkt, "hé niet zo veel bijzonders hier", of er schuift al weer iemand aan waardoor je meteen weer weet waarom Leonardo da Vinci zo lang in Milaan is blijven hangen. | Also in other places the view can be satisfying. Sitting in a restaurant, you might wonder, while you're looking around, "Not very much special to see", but then someone appears who makes you realize why Leonardo da Vinci lingered on so long in Milan. | |
| Het kan natuurlijk mijn persoonlijke smaak zijn dat ik net hou van italiaanse typen, een beetje bruin zonder, zoals je ergens anders wel ziet, machismo als belangrijkste levenstaak. Maar ook bijvoorbeeld in de reklame komen, veel meer dan in Nederland, mannen voor die door hun aantrekkelijkheid de verkoop moeten bevorderen. | Of course this may be because of my personal taste for the italian type, a little tanned but without, as you see in other places, machismo as their most important task in life. But also on advertising posters, much more then in the Netherlands, the beauty of men is used to stimulate sales. | |
| Zoiets viel me ook op bij een bezoek aan de monumentale begraafplaats. Deze tuin is nog maar zo'n honderd jaar oud, er staat vrij veel nog niet zo oud beeldhouwwerk in de vorm van allerlei religieuze taferelen om de vroomheid van de overledenen en nabestaanden uit te beelden. | The same thing appeared to me at a visit to the monumental cemetery. This garden is but a hundred years old, there is a lot of relatively new sculpture of all kinds of religious scenes to prove the piety of the dead and their relatives. | |
| Hebben we in Nederland, naar mijn idee, van Jesus vooral een beeld van een nogal zielig figuur die gestorven is met de zonden van de hele mensheid op zijn rug. Op deze begraafplaats zien we de juist gestorven Christus in de armen van zijn moeder afgebeeld als een Hercules, terwijl Maria een tamelijk onbetekenend figuur blijft. | In Holland, to my opinion, we have the idea of Jesus as a pitiful person who died carrying all sins of humanity. In this cemetery we see the just died Christ in the arms of his mother portrayed as a Hercules, Maria being relatively insignificant. | |
| Ze lijkt wel te denken: "Dat zo'n jongen niet gewoon even aan dat kruis kan hangen zonder meteen de geest te geven". | She seems to think: "I wonder why a boy like that can't hang on a cross for a while without dying immediately". | |
| Zo'n omgeving maakte me extra nieuwsgierig naar de plaatselijke homosien. Ik heb een gids gekocht, speciaal voor het 'gay life' van Italië. Voor wie in de lijst van milanese gelegenheden net als ik de disco's, de sauna's en het buitengebeuren over wil slaan, blijft niet zo erg veel over. Kafees krijgen allen de toevoeging 'misto', wat niet slaat op een mengsel van potten en poten, maar van hetero en homo. Dat noodzaakt volgens de inleiding van de gids tot diskretie. | Such an environment made me extra curious for the local homo scene. I bought a guide, especially for 'gay life' in Italy. For someone who doesn't want to go to a disco, a sauna or 'the open', there's not much left in the list of milanese places. All bars get the qualification of 'misto', which does not account for a mix of male and female gays, but for a mix of hetero and homo. According to the guide's introduction this makes discretion necessary. | |
| Zo bleef 'Querelle' over, het kafee van de Arci gay club, waar behalve een bar nog van allerlei aan de hand moest zijn. | Rested the 'Circolo Culturale Querelle', the cafe of the Arci gay club, a place where all kinds of things are organized. | |
| Door het ontbreken van deugdelijke huisnummering liep ik er eerst drie maal voorbij voordat ik bepaald had dat ik achter een grote poort moest zijn die ooit eens donkerbruin geschilderd was. Nergens een bordje met hun naam en in ieder geval gesloten. Bevond ik mij echt in de homo hoofdstad van Italië? | Because of the lack of good housenumbers, at first I past three times before I knew it had to be behind a large gateway that once had been painted brown. Nowhere a plate with 'Querelle' or 'Arci gay club' and closed anyway. Is this supposed to be the gay capital of Italy? | |
| Ook het 'Centro d'Initiativa Gay' presenteert zich weinig nadrukkelijk aan de straat. Nummer 19 van Via Toricelli is een groot gebouw met aan de straatkant een aantal winkelruimten. Tussen de winkels is een 'Centro Social', waar ik te woord werd gestaan door iemand met klassiek anarchistische trekken; hij wist alleen niets van een homocentrum. Het bestaat wel, maar het ligt aan de binnenplaats van het gebouw. Het centrum is geopend rond het eind van de middag. Het is niet groot, maar biedt toch ruimte aan de Arci gay club, de groep van Christelijke homo's, de transseksuelen beweging en de 'Associazione Solidariet AIDS'. Ik heb er gesproken met een paar jongens die bezig waren met het dokumentatiecentrum. Na wat ik meegemaakt had van de homosien verwachtte ik hier wel een verslag van een harde strijd voor een plaatsje onder de zon voor homo's. Dat klopte ook al niet. | Neither the 'Centro d'Initiativa Gay' has an impressive presentation to the street. Number 19 of Via Toricelli is a large building with shops on the street side. Among the shops is a 'Centro Social', in which I've spoken with a man with classical anarchistic looks. He didn't know of a gay centre. It does exist though, but it's on the inner court of the building. The centre is open around the end of the afternoon. It's not big, but it houses the Arci gay club, the group of christian homosexuals, the movement of transsexuals and the 'Associazione Solidariet AIDS'. I've spoken with two men who were working on the documentation centre. After what I saw of the homoscene, I expected a story of hard struggle for some space to live for homosexuals. This wasn't right either. | |
| De Querelle bar was gewoon nog op vakantie. Milaan heeft juist belangrijke vrijheden voor homo's. Er is altijd een belangrijke linkse stem in Milaan; het belangrijkste Italiaanse homoblad Babilonia wordt er uitgegeven en er is een grote afdeling van de Arci gay club. Rond het eind van de jaren zestig is er wel een belangrijke homo beweging geweest. Toen is ook de homo afdeling van de Arci opgericht, nu nog steeds de belangrijkste homo vereniging in Italië. Maar die beweging is in de jaren zeventig al geheel ingezakt. Men denkt wel dat de homo beweging niet zo sterk is omdat Italië nooit wetgeving heeft gehad die homoseksualiteit in de weg staat, zelfs niet tijdens het fascisme. Ook de politie is niet zo kwaad. Op sommige plaatsen worden mensen wel regelmatig aangehouden om hun naam te noteren. Maar men weet ook nog wel van een geval van potenrammerij dat goed is afgehandeld zonder dat de vrouw van het slachtoffer iets te horen heeft gekregen. | The Querelle bar was just closed for holidays. Milan offers in contrary important freedom for gays. There is always an important progressive tendency in Milan; the most important Italian gay magazine Babilonia is published here and there is a large department of the Arci gay club. Around the end of the sixties there has been an important gay movement. That was the time in which the gay department of Arci came to life, still the most important gay union in Italy. The movement declined almost completely in the seventies. Maybe the gay movement is not very strong because of the fact that homosexuality has never been repressed by law in Italy, not even during the fascist period. Police isn't evil either. On some places people are regularly hold up and asked for their name. But on the other hand it has happened that a case of a beating up has been handled quite well without the wife of the victim knowing. | |
| Pas de laatste jaren is er weer sprake van een beweging. Nu gaat het niet meer zozeer om een politieke strijd tegen hetero overheersing, maar om een organisatie die zich vooral richt op de homo's zelf. Het 'Centro d'Initiativa gay' bestaat nog maar kort. Het is niet alleen een vergaderruimte en een documentatiecentrum, maar ook een ontmoetingsplaats. | Only some years ago there is again a kind of movement. Now it isn't directed to political struggle against hetero repression, but it's an organization that is mainly concerned with gays themselves. The 'Centro d'Initiativa gay' exist not yet a short time. It is not only a place for meetings of existing groups and a documentation centre, but also a place for social meetings. | |
| In een interview wat ik meekreeg tijdens mijn bezoekje, zegt Mario: | In an interview I obtained during my stay, Mario says: [the next quotations are their translation of Italian into English] | |
| "Je kunt je afvragen wat het nut is van zoiets als dit centrum in Milaan, waar al zoveel homo bars en disco's zijn. Het antwoord is dat je soms wil dansen, soms naar de sauna wil, maar er zijn dagen dat je een vriend wil ontmoeten en een rustig praatje wil en dat mag niet in een sauna of een lawaaiige disco. Wij denken dat er ook plaatsen moeten zijn waar homo's elkaar kunnen ontmoeten om alleen een vriendschap aan te gaan, om te praten, of om een boek of tijdschrift te lezen waarin hun problemen aan de orde komen. Eindelijk een plaats waar ze zichzelf kunnen zijn." | "Someone wonders what is the use of such a place like this in Milan, where there are a lot of gay bars and discos" says Mario, a pillar of support of the new gay centre. "The answer is that you sometimes like to go dancing, sometimes wish to go to a sauna, but there are days in which you would like to meet a friend and have a quiet chat, and you are not allowed to do this in a sauna or in a noisy disco. We think - Mario says - that there must be places in the city where gay people can meet only to enter into a friendly relation with each other, talking, reading a good book about their problems or the last issue of a gay magazine. Definitely a place where they can be what they really are." | |
| Even verderop zegt Mario ook: | A bit further Mario also says: | |
| "Gewone sociale contacten ontbreken: De meeste homo's hebben heteroseksuele vrienden om samen mee naar de film te gaan of om ergens te gaan eten, terwijl ze alleen maar met homo vrienden uitgaan om te cruisen. Als je dan de advertenties in homobladen goed leest, realiseer je je dat iedereen wanhopig op zoek is naar 'een partner zonder homo achtergrond'. Dan moet er toch een belletje gaan rinkelen, het is een signaal dat er iets verkeerd is in deze gelegenheden: men heeft het gevoel dat men iets anders nodig heeft dan wat men de gebruikelijke plaatsen noemt. | "Sociality lacks: lots of gay people have heterosexual friends to go to the cinema or to have dinner together, whereas they go out with gays only for cruising. Then if you read the ads published in the gay magazines carefully, you will realize that everyone is desperately looking for "a partner unconnected with a gay background". This is an alarm bell, a signal that something goes wrong in these places: people feel they need something different from what they call the usual places". | |
| "Ik ben bang dat te veel mensen denken dat de homo omgeving een soort van restaurant is waar je komt om even te eten en dan meteen weer weg gaat. Maar homoseksualiteit gaat verder dan seks alleen: het is niet alleen prachtig om met elkaar te vrijen, maar er zijn ook zoveel andere dingen. Al die duizenden andere mogelijkheden willen we opnieuw ontdekken en waardevol maken." | "I fear", says Mario at last, "that too many people think of the gay environment like a sort of restaurant for sex where you come in, you eat and then you rush out. But homosexuality is something which goes beyond sex: it is beautiful not only for what happens when you make love, but also for lots of other things. These thousands of different things are what we like to discover again and make them valuable." | |
| Ik heb in het 'Centro' in ieder geval een aardig praatje gehad. | I for one had a pleasant talk at the 'Centro'. |